Bir sayfa daha kopardım ömrün defterinden ellerimle...
Çeyrek asırdır yaşadığımı idrak ettiğim ilk gün bugün. Finansal raporlama dilindeki "first quarter" yani... Hoş, yolun yarısına on kala diyerek edebiyata yanaşmak benim gibi matematik özürlüsü olan biri açısından daha gerçekçi olacak şu durumda. Takvimlerden ziyade benim yılbaşım... Edebiyat-şiir seven kimliğimi bir kenara bıraka(maya)rak ilk çeyrek raporumun özetinin özetini arz etmeye geldim.
"Bu benim miladım." diyebildiğim bir anım olmadı sanırım koca çeyrek asırda! (İşin içine asır girince de olay pek sevimsiz oluyor ya, neyse...) Kısa mı uzun mu olduğunu kestiremediğim metrajlı filmimden küçücük bir kesit tam da buracıkta yer alıyor zaten. Kritik zamanlarımda beni bana benim gözümle anlatıyor. Kafka'nın "Yazmadığınıza bakılırsa iyi olmalısınız. Bizler çoğunlukla iyi olduğumuz zaman
susarız." sözünden hareketle insanların genellikle mutsuz oldukları zamanlarda yazdığı genellemesini düşünürsek burada çok yazımın olmamasına şükrediyorum. :) (Yazarımsı burada kafasından geçenleri yazıya dökemeyecek kadar yoğun olmasını güzel bir sebebe bağlayarak Hüsn-i Talil sanatına atıfta bulunmaya çalışıyor.)
Sonra duruyorum ve doğum günlerindeki eski heyecan ve mutlulukların artık yerini tam tersi duygulara bıraktığını fark ediyorum. Hatırlanmak olayın tek ve en güzel yanı aslında. Bana hayatımda oldukları için şükrettiğim az ve öz bir topluluğu yeniden hatırlatması da kar kalıyor yanıma. Artılar ve eksiler ilk defa birbirini götürmüyor. Gözde bir damla yaş olup akan bir "buddy" bana göz kırpıyor artıların arasından. Aktifler ve pasifler arasına hemen kocaman bir çizgi çekiliyor.
Ben garip duygularla, sonsuzluk kadar uzun gelen şeylerin de bir gün nihayetleneceğini idrak ederek başlıyorum yeni yaşıma. İlk çeyreğin bana verdiği tüm mesajları aldığıma inanarak yoluma güzelliklerle ve güzel insanlarla devam etmek istiyorum. Güzellikler ve güzel insanlar yollarına benimle devam etmek istediği müddetçe...
Posted via Blogaway
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder