Yalnızız

*Sevgilinin hayaline, onun realitesinden daha büyük düşman olmadığını bilirsin, değil mi? Çünkü en büyük rakip odur. Bu hakikati kendine mesele yap, deş. Göreceksin ki, sevgilinin hayali sandığımız şey, onun bütününden tecrit edilmiş bir realite parçasıdır.

*Sevgilinin birinci realitesini hayal gibi, ideal gibi görüp onu -sevgiliyi- ikinci ve kaba realitesi içinde mahpus görüşümüz insan hakkındaki aldanışımızın bir galat-ı rüyetidir. Yani insanı hep yarım görüyoruz. Ya onu seviyoruz, birinci realitesi içinde; ya nefret ediyoruz ondan, ikinci realitesi içinde. Fakat nefretimiz esas. Çünkü onun birinci realitesini kendi hayalimiz sanıyoruz ve aşkta hayal kırıklığına uğrayınca, bunun, hakikatte, ikinci realiteye çarpan birincinin kırıklığı olduğunu anlamıyoruz.

*İkincilerimize hâkim olduğumuz nispette insanız.

*...Kendi kendimizle mücadelelerimizde bile kendilerimiz -Çünkü bak, "kendi" var içimizde- birbirine karşı yalnızdır.

                                                                     (Peyami Safa-Yalnızız)