17 Kasım 2011 Perşembe

Sen, Ben, O!..







Sen, Ben, O!..

Her ben, dolaylı bir şekilde bir seni anlatış, bir senden yakınıştır.
Çünkü benim yerim seninle onun arasındadır.
Ve o değildir bana yakın olan, sensin.
Ben ben olsam dilbilgisi kitaplarındaki tekil şahıs zamirlerini şu
sıraya göre düzenlerdim.
Sen, ben, o!
Başta sen gelir, çünkü ben diye bir şey yok sen olmadıkça.
Her ben, ben'liğini sen'le anlar

                                                                                      Behçet Necatigil

P.S: Seven ile sevilenin bir olduğunun somut ifadesi. Senlik-benlik kalkar ortadan. Tek bir "ben" kalır geriye. Seven de sevilen de "ben"de gizlidir. Ona baktığında kendisini, kendine baktığında onu görür. Öyle ki kendi içinde bulur sevdiğini, sonra Mecnun olur, tanımaz karşısında duran Leyla'sını. O hiçbir zaman ayrı düşmemiştir ki sevdiğinden, kavuşmak da neyin nesidir? Zaten nereye giderse götürmüştür sevdiğini, kendini. Bu yüzden Pazartesilerimi anlamlı kılan, güldüren, ağlatan, yeri geldiğinde sinir bozan bu dizinin esasen tek cümlelik özeti şudur: "Kavuşursan meşk olur, kavuşamazsan aşk olur."



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder